Кутман кеч! Жумушка келгенде бул жактагы окуяларды окуп, алаксып дегендей… анан иш баштачу болдум, бугун эмнегедир, настроениям жок, ыйлагым келип буулугуп, бул жакка жазгым келди….. 1- озум жонундо айта кетсем: жашым 40га келип калды, уй-булолуумун,.. жолдошумду кудайдан тилеп алгам…. ичпейт-чекпейт, туз журот, эн башкысы озу суйуп алган…. Ал эми жумушума байланыштуу коллегаларым жалан эркек кишилер…. Ондуу-тустуу болгонум менен мунозум оор, анча-мынча тийишкендери болсо бат эле кагуу жеп оордун табышат, кол алдымда кыз практиканттар келип калышса, аларга-да уйротом.. коп кулбогуло деп, эркектер кыз киши карап койсо кулду деп-кулуп койсо суйду деп тушунушот…. Дайыны жок шанкылдап куло бербей.. серьезный жургуло деп тыйып турам…. Ошентип элге акыл айтып журуп, карыганда классташ балам менен табышып калдым, аны менен коп суйлошчу болдум… башында иш боюнча эле суйлошчубуз… кийин интернет деген ооруга чалдыгып, андан чыкпай калдык, Интернеттен адам тартынбайбы, же мен ачылып, ичимдегини айтып алчу кишим жок болгон учунбу, аны менен коп сырдашчу болдум…. Ошентип журуп жыл айланбай классташым башка кишиге айланды…. Мен ал созду айтканга оозум барбайт… себеби мен андай корунушту киндон эле корчумун, жолдошум-да эки эркектин денесин коргон аялдан нормальный бала торольбойт деп кулагыма куюп койсо керек… андай кадамга барганы ичкеним ирин жегеним желим болуп, синире албай, акылга сыйбаган ишти жасаганыма ишене албай, башы айланган жаш баладай эле журдум, бул сайттагыларды окуганда жалгыз мен эмес экенимди билдим… Анан уйдогудон бир корунуш жаза кетсем, эмнеден улам эркиме алым жетпей калганы тушунуктуу болсо керек, ойлойм –Уйдо жолдошум экообуз калдык, ошондой моментти пайдаланып, бул сайттагы айткандарды жасап коройунчу деп, балдар тайларына колго эс алганы кетишкен, жолдошум экообуз телевизор коруп жатканбыз, — биринчи мен баштадым, колумду тиги жагына салып кармалап тургузуп, оюмда дуулуктуруп жакшы бул жактагы жазгандардай тошок кумары болобу деген ойдо, кинону коп коргонгобу аябай берилип алыпмын, -кийинки кадамды андан куткучо колумду бекем кое бербей кучактап жатып алды, ЭМНЕ БОЛУП АТАСЫН, ЭЗБЕЙ ТЫНЧ ЖАТЧЫ деп, анын кучагында кыймылга келбей бир топко жаттымда, ичимде кагуу жегениме аябай капа болуп, мен дагы силкинип туруп кеттим, башка болмого барып бир топко уктай албай ыйлап жаттым…. Ал озу каалап калганда, эч нерсене карбайт, бул жактагылардай ээритип, жакшы соз айтып дегендер мен учун жомок болуш керек… уктап атканына карабай кургак боюнча эле салып иет…. Чалкаман жатканда-да коп оорубайт… артымды каратып алдыма салганда ыйлап ием… ал жагы ото жоон-чон болгон учунбу тиги жагымды айрып-тешип кетчудой болуп, жеткиченди акырын-акырын деп жалбарып суранып атып аран чыдайм, ал эми салыштырмалуу классташымдын тошокто болгон мамилеси асман менен жердей, оюн менен болот, алигиси ото эле кичине болгону менен менин жетишимди кутуп анан жетет,-Жолдошум 2-3 кундо бир кошулат, таарынышып калганда 1 айлап тошоксуз жашап коебуз, жолдошумдун кошулгусу келеерин билгенде жуунуп-кырынып тазаланып келем, необычный болсо деп кутуп, бир кармап ээритип же ал жагымды ооп койчу деп суранган кундода ушунчалык жийиркенет, ал эми озу оозуна алчы дегенден тартынбайт, анан менда атаандашамда экообуз эки жакты карап, же эки башка болмолорго жатып уктайбыз, эки болмого жатып уктоого башынан эле кондуруп койгон,… -муну эмнеден улам айттым, мен жумушумда эркек киши катарындамын, уйдо робот дегендей, -ошондон улам озумду как аял киши катарында сезгим келди окшойт, жолдошуман сырдашкан, эркелешкен деген нерселер болбогондон улам классташым тилимди таап кеттиби дейм, болбосо ушул жашка келгенде мындай жолго кантип барып калганымды озумда тушунбой кетем, мен аны кадимкидей оюман кетпей кутуп калганымчы, акылга сыйбаган иш экенин бат эле эстен чыгарып ийем, айтор кебетеси суук деп омуру тенсинбеген классташым менен азыр жолугуп калам, Бул нерсенин баарын эмнеден улам жазганымды айта кетсем: — Классташым сырт жакка кеткен, жарым ай болду, кооп ойлондум, келсе токтотуп, экинчи андай жолго барбайлы деп суйлошсок, ошого конобу деген ойдо, -себеби анында уй-булосу бар, менинда уй-булом бар –дегендей, биз канчалык суйушуп-куйушуп табышканыбыз менен алдыда бизде келечек жок, мен жолдошумду эч кимге тенебейм, ал мен учун баары-бир биринчи киши, менин мугалимим, балдарымдын атасы. –Журок башканы каалап — Мээни укпай калгандагы тандаган жолдорунуздан, мындай учурда кандай выход бар? – дегендей оюнуздарды калтыра кетсениздер.
