Салам, жалпыга! Александра мн болгон окуяларымын 3-бөлүгү.
***
Ошентип, Саша калп эле бир нерселерди шылтоолоп тез-тез үйүнө чакырчу болду. Анысы мага да жага берди. Барам, кийимдеримди жууп, үтүктөп, кроссовкимди тазалап, анча-мынча кийим-кече сатып алып келип коюп, в общем, аялдык милдетин аткарат. А, мен, квартирасындагы эркекке тиешелүү иштер болуп калса кылып берип коём. Албетте, ремонту бүткөнүнө эми бир ай болгон жерде андай маселелер көп болот эмеспи. Аягында, сөзсүз – секс.
Июнь ортолоп калганда, колумда иштеген бир бала: “Машинаңызды мага сатпайсызбы? Рынокту карап сүйлөшөбүз.” — деп калды. Макул болдум. Өзүм да бир аз чоңураак машина алсамбы деп жүргөм. Машинаны саткандын эртеси, атам: “Келип чөп-чарды жыйнап берип кет”, — деп чалды. “Акчасын эле салайын, жыйнатып албайсыңарбы?”, — десем, “Балам, өзүңү да сагындык.
Тууган-урук мн амандашканча бир келип кет. А, балам ай, балалуу болгондо билесиң”, — деп, капа болгондой болуп калды. Иштерими балдарга дайындап, клиенттерге бир ай болбойм деп айтып коюп билет алдым, 2 күндөн кийин уча турган болуп. Сашага чалып, кетип жатканымды айттым.
– Надеюсь, мы встретимся до твоего ухода?, — сурап калды.
– Да. Несомненно. Завтра вечером зайду.
– Ну, отлично.
Ошентип, эртеси кеч боло баштаганда, Сашанын үйүнө бардым. Эшиктен киргенимде эле башкача кубаныч мн тосуп алды. Мойнума асылып, кылыктанып өбүшүп дегендей. Мен да жөн калбай, жамбашынан мыжыга кармап,чаап койдум.
– Бесстыжий, — деп жылмаңдаган боюнча спальнясына кирип кетти. Атайын жасанып алганы көрүнүп турду. Фитнеске баргандан бери арык-чырай тартып, жамбашы дагы да өзүнө жарашыктуу болуп, сыны артып баратты.
– Не будешь ругаться? — спальнядан чыгып, бечара болгон түр көрсөтүп, артына чоң пакетти бекитип туруп калды. Душка даярданып жаткам, суроолуу карап калдым.
– Я тебе купила вещи. У тебя же времени мало. Ты так усердно работаешь, на покупку времени не было бы, все таки, — деп актала, мени айыпкер көздөрү мн карап алып пакеттин ичиндегилерди алып чыкты. Полуклассика спортивная двойка, 2 көйнөк, очки.
– Эти тоже, – кире бериште бут кийимдин коробкасы жаткан, ошону ачып ичиндеги аппак кроссовканы көрсөтүп калды. Тигилерди билбейм го, бирок кроссовка кымбат экени көрүнүп турду. Менден кандай жооп болот экен деген түр мн карап тура берди.
– И, как узнала, что они мне подойдут?, — салкын гана сурап койдум, шымымды чечип жатып.
– Ну-у, у тебя же рост стандартный, — сөзүнүн аягын жутуп туруп калды. Чындыгында, боюм 174, спорт мн алектенип жүрөм. Акырын бардым да, башын ийе кучагыма тартып, чекесинен өөп, жылмая:
– Спасибо. Не надо было утруждать себя. Но, впредь, помни, я не люблю, когда меня содержат. Если, собираешься что-то купить, обязательно надо это обсудить, со мной. Хорошо?.
Башын тез-тез ийкегилеп, менин жылаңач денемди сылагылап көкүрөгүмдөн өпкүлөп баштады. Туруп баштаган котогуму трусанын сыртынан кармалап, мыжыгып мыжыгып алды да ылдыйлай баштады. Чачтарынан уйпалап, мага да жага берди. Трусамды акырын шыпырганда, котогум бултаң эте чыга калды. Тизелеп алып:
– Ммм, мой сладенький, — деп алып, соро баштады. Жумшак, ысык болуп абдан жагып жатты. Котогум зиркилдеп катуу болуп калды. Терең-терең сугунуп, онтогулап, кыңшылап, анча мынча тиштегилей салып, соруп жатты. Ар бир кыймыл-аракети жагымдуу! Супсулуу эле кыз эле, соруп жатканда, негедир андан бетер сулуу болуп кеткендей сезилди. Моокуму канганча соруп алсын деп тийишпедим. “Ммм, ахх”, — деп соргулап жатып, шилекейлеп салды. Ордунан шап турду да, көчүгүнө чыпталышып турган лосинасын чечип, ичиндеги кызыл түстөгү тор стрингисин мага көрсөтүп, кыйшаңдап;
– И, как тебе? — деп кылыктанып калды.
– Как всегда, сексуально, — дедим да, дубалды каратып туруп, стрингини бир жагына кыйшайтып туруп, котоктун учун сууланышып калган сыйда амына акырын салдым.
– О боже, боже. Воткни по полной, — деп кыңшылап, көтү титиреп кетти. Желкесинен бир колум мн кармап, жамбашынан экинчи колум мн өзүмө ныгыра тартып, өзү каалагандай по полной тыгып иштей баштадым. Рахаттан акыштаган үнү, чап-чап-чап деп менин табарсыгыма тийип жаткан жаткан жамбашы, айрыкча, аппак көтүнө чып жарашкан кызыл, тор ичке карандашы ушунчалык жагып жатты. Терең матырып сигип жатканым ушунчалык жакты белем, амы ушшшунчалык смачно болуп, котогумун учун сыртка чыгара, дагы да терең-терең матырып, чапылдатып токтотподум.
Бир кезде, акыштаган үнү тып басылды да, титиреп-титиреп жерге отура калды, эки санын бириктирип. Көтөрдүм да, диван-креслонун үстүнө жаткыздым. Өпкөлөп өзүнө келе албай кыйла жатты, туйлап. Тынчып калганда:
– Продолжим? — деп, бетине түшкөн чачтарын оңдогончо сурадым. Энтиккени басылбай, башын ийкегилеп койду. Меники да атаарына аз калган болчу. Буттарын эки жакка кердим да, сууланышкан ыссык амына матырып иштей баштадым. Тез-тез матырып, келип калганда, чыгарып туруп көкүрөгүнө аттырып салдым.
– Дура-ак, чё ты делаешь?, — деди эркелеген үнү мн.
– Надо же как-то, феерично кончать.
– Извращенец.
Оозунан катуу-катуу соруп койдум да, душка кирип кеттим.
Алып берген кийимдери аябай сонун жарашты. Мен үчүн 30-40 миң акчасын коротуп, кыйла жерди кыдырып таап келгени билинип турду. Анысына ичим жылып, мээрим төгүп отурдум.
– Через сколько тебя ждать, или?…, — мени суроолуу карап калды, тамакка отурганда.
– Я же говорил. Месяц меня не будет.
– Ах, да, — бир кашын көтөрүп, башын ийкеп, эстегендей түр көрсөттү да:
– Ты же, не женишься? — вилкасынын учу мн тарелкадагы тамагын сайгылап, басыңкы үн мн чечкинсиз сурап койду, көзүн ала качып. Бир нерседен кыжыл болуп жатканын баятан бери байкап отургам.
– Саш, сейчас пойду и свои вещи сюда притащу. У меня их немного. С силой, как вон твой большой чемодан. Пусть у тебя будет, — деп койдум.
– Хорошо. Можно мне с тобой? Не далеко же, пешком, подышим свежим воздухом, — жайдарылана түштү. Мен метро Соколдо жашайм, койкоместада эле. Буга: “Комнатада жашайм”, — деп койгон болчумун. Башымды ийкеп койдум.
Экөөбүз колтукташа, шашпай басып, кечки Москванын көчөлөрүндө бараттык. Мени мн көчөдө чогуу баскандагы кубанычын жашырбады. Өзү алып берген ак кросс мн джинсовая шортам аябай жарашып калды. Көчөдө басып баратып:
– Какой ты у меня красавчик! Теперь, не ты, а я буду ревновать, — деп кучактап алат го, бечарам.
– Шалунишка моя, — деп өөп коем, мен да элжиреп.
Божурашып отуруп, мен жашаган домго да келип калдык.
Саша сыртта күтүп турду, мен чемоданымы алып түшкөнчө.
– Щас, такси подъезжает. Подождём?, — деп менин жообуму күтүп калды.
– Аа, ты такси вызвала? — кучактап өзүмө тартып, оозунан өөп койдум да, мурдунан тиштеп койдум.
– Аа-йи, че за привычка!? — жийиркенген түр көрсөтө, көкүрөгүмө башын коюп, кыналыша туруп калдык. Карасуунун кычыгындагы бир айылдан мигрант болуп келип, Москва деген чоң шаарда, татынакай орус кызын сүйдүрүп алам деп үч уктасам түшүмө кирбеген. Негизи, Саша деле Кавказ тараптан келген, Пятигорск деген шаардан. Чоңенем тараптан түрктөрдүн каны бар, деп айтып калат.
Метиска болгону үчүн, кашы-көзү капкара, чачы да кара, өзү да сулуу го, менимче. Апасынын сүрөттөрүн көрсөткөн. Ал, мындан да сулуу аял болгон экен. Өтө жөнөкөй, ошол мүнөзү жагат.
Такси да келип калды. Шоопур кыргыз бала экен. Отуруп, жайланышып калганыбызда:
– Брат, бул жак жеңешка болобу? — деп сурап калды, күзгүдөн мени карап.
– Аха.
– Бактыңарды берсин. А так, жакшынакай экен.
– Рахмат.
Саша мени суроолуу карап калды мени.
– Парень интересуется, девушка ли ты моя. А я ему, да. В ответ, он нам счастье пожелал.
– Аа-а. Спасибо! — чын жүрөктөн жылмая, менин далыма башын коюп, колдорубуз салаалашып бараттык…
Окуя жазуу бөлүмү. ❤️Ушул кнопканы бас !
