Бир жолу таякемдин үйүнө конокко барып калдым. Кеч күз болгондуктан, үйлөргө от жагыла баштаган кез. Кечки убак таякеме жардамдашып, отун жарып берип, анан үйгө кирүүгө камындым. Ошол кезде коңшу үй жактан балтанын үнүн угуп, ал жакка кылчая карасам, жаш келин отун жарып жатат. «Сыягы, үйүндө эркеги жок го» деп ойлонгонумча таежем үйдөн чыга калды. Оюмду билгенсип: «Байкуш келиндин күйөөсү армияда. Өзү отун жарганына караганда кайната, кайненеси али тойдон келе элек окшойт» деп калды. Муну угуп: «Анда барып жардамдашып коёюн» деп жөнөп калдым. Жаш келин менин ниетимди уккан соң, сүйүнүп эле балтаны кармата койду. Өзү болсо чай коймокко үйүнө кирип кетти. Бир топтон кийин жарган отундарымды көтөрүп, үйгө кирип бардым. Келин дасторкон жайып, үстүн жайнатып коюптур. Экөөбүз таанышып, чай ичүүгө өттүк. Келиндин сулуулугу мени арбап, ага тийишип, кармалай баштадым. Ал каршылык көрсөтүүнүн ордуна бир кезде мойнумдан кучактай: «Күйөөмдүн жытын да, коюнун да сагындым. Ал да сендей болуп тамеки жыттанып турчу эле» дебеспи. Муну угуп чырагыма май тамып эле аны коңшу бөлмөгө сүйрөдүм. Кийимдерибизди ар жакка ыргытып, килем үстүнө кулап түштүк. Келин улам ар жеримди өпкүлөп, сылап-сыйпалап «дагы, дагы» деп онтолоп, мени ого бетер демитет. Аны ыраазы кылам деп жатып, күшүлдөп-бышылдай баштадым. Бир кезде келин: «Эми өзүм чабандес болоюн» деп туруп үстүмө чыгып алды. Жакшы эле чабандес экен, тердеп эси оогончо «ат чапты». Анан гана барып жыргалдын туу чокусуна жеткен экөөбүз эки жерде шалдырап жатып калдык. Демимди жыйып, тура берээримде келин: «Эми дагы бир рейс…» деп эле өпкүлөп, аарыдай жабышып алды. Мен кайрадан дүүлүгүп, келин өтүнгөн «экинчи рейске» кириштим.
Ошентип, келиндикинен оо бир топтон кийин чыктым. Кетээримде келин билектен ала: «кеткенче ушинтип «рейстерге» чыгып турчу, ээ?» дебеспи. Айтканындай эле таякемдикинен кеткенче ал келин экөөбүз далай «рейстерге» чогуу чыгып жүрдүк. Азыр отун жарганымда ошол окуя эсиме түшүп, жылмайып алам.
