Кыз жандуу жаным үйлөнгөндөн кийин деле бул адатым калбады.
Тиричилик деп келинчегим экөөбүздүн айылдан келгенибизге 3 ай болгон. Жумуштан чарчап келе жатып бир кружка сыра ичейин деп кафеге киргем. Ошол жерден Разия, Назгүл деген кыздар менен капысынан таанышып калдым. Сыра ичип отурушуптур. «Бизге кошулбайсызбы » дешкенинен үчөөбүзгө сыра алдыртып, алардын столуна жайгаштым. Түн бир оокумга чейин отурдук. Разиянын көзү кылгырат, мас болумуш болуп тизесинен, көкүрөгүнөн кармалап койсом, ошол жерде чечинчүдөй абалга жетти. Өзүмдүн да эңсөөм ашып-ташып, жанымды коёрго жер таппайм. Кыйпычыктап каякка алып барарымды билбей жатсам, «биздикине жүрбөйсүзбү, кечебизди уланталы» деп калбадыбы өзү.
Асанбайда квартирада турушат экен экоо. Куру бармак белем деп чуркап дүкөнгө кирип сыра, закуске алып чыктым. Квартирасына бардык. Чай коюшту. Анысы деле өткөн жок озубуз мас болсок кайдагы чай. Сыра ичүүнү уланттык ар нерсени суйлошуп отурдук масчылык да. Бир убакта Разия мага жабышып кирсе болобу. Ай-буйга келбей эле төшөккө жыгылдык. «Кызсыңбы? » десем, таңдайын так этип башын чайкап, «кыз издеген кыйын неме көрүнөсүз, сизге чейин далайды жайлагам» деп каткырып коёт кебетеси деле ошондой болчу озумдун коопсуздугумду ойлоп сурап койгон болчум. Кантсе да жаш эмеспи, төштөрү тикчиет. Мас неме төшөктө болгон өнөрүн көрсөттү окшойт мага, раком турганы бир адамды кейитип бутурбо дейт экен дейсинер белинин ийилгенин коруп алып суктанып тойбой койдум. Айтор, «көзүңө-көзүм, төшүңө-төшүм » деп жылуу сөздөрдү айтып бир кумардан чыгып, уктап кетиптирмин. Бир убакта бирөө мени сыйпалап, өпкүлөп жатат. Разия го деп көзүмдү ачсам, курбусу Назгүл экен. «Экөөңдү көрүп уктай албадым, эңсөөм ашып-ташып жатат» деп коёт анысы башка эркек жок ичип дагы алган мага келиптир. Өнөрү Разияныкынан ашса ашат, бирок кем калышпайт экен. Айрыкча үстүмө чыгып «ат чапканычы»! Ишибизди бүтүргөн соң анын кош алмасын кармалап жатып уктап калдым чарчап мас дагы болуп. Ойгонсом, күн шашке болуп калыптыр. Чөнтөк телефонумду карасам, аялым бери дегенде эле 20 жолу чалып, каргап-шилеп СМС жазып жибериптир. Жуунуп-тазаланып, базардан эки баштык тамак-аш толтуруп алып үйгө жөнөдүм, жолдон ар кайсы шылтоону ойлоном кичикейимде апамдан же атамдан коркуп уйго барганда шылтоо издегендей болуп. Аялымдын көзүн карай алсамчы же уйго барганда… Эптеп шылтоо таап кутулгам достордукунда ичип мас болуп уктап калыпмын телефон машинада калыптыр ишбесен чалып берем досума деп, жакын досума чалам да башкасы куткарбайт мени мындайда.
Кийин да Асанбайга барып жүрдүм уйундо экоо болсо Назгул эшике чыгып кетет, Разияны раком коюп ийилген белине чоон котуно тойбой сигип келе берем, Разия уйдо жок болсо Назгулду устумо чыгарып коем анын кош алмасын эрмектеп аны сигип келем, алар аз келгенсип уйдо аялым бар аны дагы суугарып турушум керекго жубайский карызды берип дегендей. Акыркы күндөрү байкасам, аларга байланып бараткандаймын, коп барчу болдум бир кун барбай калсам эртеси созсуз барат элем. Калп айта берип аялымдан да уялып бүттүм, аялым билчудой эле сезиле берчу. Үйдөн чыкпайын десем, кумар деген кургур кууратат экен жумуштан чыккандан кийин кытышып тие кетем жон эле учурашып эле кетем деп эле калып калат элем тун бир оокумга чейин. Аларга дагы шылтоону айтып алыстап барбай койдум, аялым билип ажырашып кетпейин деп.
