«КЫШТЫН КҮНҮНДӨ КОЙНУҢДА ЖЫЛЫДЫМ»
— Ал кезде мен 2-курстун студентимин. Жатаканада жашачу элем. Катардагы күндөрдүн бири. Сабактан келип эс алып жатсам, коңшу бөлмөдө жашаган Зарина баш багып калды. Ал чырайлуу, менмин деген жигиттердин сугун арттырган сулуулардын катарын толуктачу. Анын бөлмөлөш кыздары жана мени менен бирге жашаган балдар чогуу туулган күн өткөргөнү кетишкен. Зарина да, мен да жалгыз. Экөөбүз ар кайсыны кобурашып отуруп кантип түн киргенин байкабай калыптырбыз.
Кыш, ызгаар, жылыткычтар жакшы иштебей бөлмөбүздүн ичи суук болгондуктан, ал мага «үшүп жатам, кичине ичти жылытуунун амалын кылбайлыбы?» дегендей кыйытты. Мен аны дароо түшүндүм, себеби анын жеңил ойлуу кыз экенин балдардан угуп калчумун. Мага да ошол нерсе жетишпей жаткандай, айтор, дароо эле анын сунушу боюнча шам-шум эткенге бир нерсе алып келмекке жөнөдүм.
Кыскасы, баарын алып келип, экөөбүз тең ичип кызып калдык. Негедир мурункудай эмес, бирди ичкенден кийин эле эки бетим албырып, өзүмдү коёрго жер таппай, бүткүл денем дүүлүгүп бир башкача боло баштадым. Ошол убакта Заринанын колун кармап, ушаламыш болуп өзүмө тарттым. Ал каршылык кылбастан кайра мени көздөй жүткүнүп, мойнумдан аймалай баштады. Мен да андан калбай тирсийген мамактарын, жамбашын, жан жагын акырындап жагымдуу сыйпалай баштадым. Эми кыңкыстаган үнүн, туйлаганын айтпа…
Ошентип, бири-бирибизди эркелетип, сылап-сыйпап отуруп энеден туума жылаңач болдук… Аңгыча ал күтүлбөгөн бурулуш жасап, менин «аспабымды» акырын сыйпалай баштады. Мен көпкө чыдай албадым. Заринаны акырын чалкасынан жаткызып, «аспабымды» сойлотуп кирдим…
«Ишибизди» бүтүп, бир аз кучакташып жаткандан соң Зарина кайрадан кылыктанып туйлай баштады. Бул жолку «ишибиз» узакка созулду. Зарина ат жалында алдырбаган чабандестей уламдан кызуулап оюнга кирип, онтолойт. Ал «айгырым, жырткычым, балбаным менин, батыраак иштечи, түбүнө чейин, аа-аах, оо-ох» деген өңдүү наздануулар менен онтоп жатты. Эми анын кыңкыстаганынын жагымдуулугун айтпа, ошол түнү махабаттын туу чокусуна жетип өлүп гана кала жаздадым го, чиркин!
Ошол түндү баштан кечкенден кийин Зарина экөөбүз кыз-жигит болуп сүйлөшүп баштадык. Анын ар бир кыймыл-аракети, эркелегени, эки күндүн биринде тартуулаган ырахаты, деги койчу, анын бардык нерсеси мен үчүн табылгыс дары болуп жатты…
«САХНАДАН КӨРҮП СУКТАНГАН ЖЫЛДЫЗЫМ»
-Күндөрдүн биринде Зарина мага жаңыдан сахнага кадам таштап жаткан курбу кызынын тушоо кесүү концертине барып келүүнү сунуштады. Каршы болгон жокмун. Экөөбүз Спорт Ордосуна жөнөдүк. Концерт баары күткөндөй аншлаг менен өттү. Мен концерт көрбөй эле, сахнада кериле ырдап, маалы менен жагымдуу бийлеп жаткан ырчыга көзүм түштү. Ошентип, концерт да аяктап, ырчы кыздын жакындары үчүн атайын банкет уюштурушуп, ага Зарина экөөбүздү дагы чакырышты. Банкет, баары ырчы кызды куттуктоо менен алек, а менин оюмдун баары кантип ырчы кызды өзүмө имерсем? Банкет бүткөндөн кийин жети кыз, эки бала болуп ырчы айымдын батирине кечени улантуу үчүн бардык. Көбү кызып калышты. Зарина дагы негедир бул жолу өзүн бат эле кызуулукка алдырып, уйкуга кетти. Бул мен үчүн табылгыс мүнөт эле. Ал эми башкалар болсо, эч ким менен иши жок бийлешип, көңүл ачуу үстүндө. Бир убакта ырчы кыз кулагыма акырын шыбырап, эшикке чыгып келүүнү өтүндү. Мен дагы ушуну күтүп эле турган жаным лып эте туруп жөнөдүм. Экөөбүз тышка чыгарыбыз менен ал мага шарт эле асылып кучактап, моюнумдан өпкүлөп кирсе болобу?! Мен дагы жөн тура албай мамактарын, шилекейди агызган жамбашынан мыжыгып, эркелетүүгө өттүм. Ошол убакта ал кумарыбызды өзүнүн бөлмөсүнө кирип улантууну сунуштады. Мен ырчы кыздын ичке белинен кучактап, акырын көтөрдүм да, керебетине жаткыздым. Колдорумду жылан сойлогудай кыймыл менен аны эритип, кийимдерин чечиндирүүгө өттүм. Эч каршылык кылган жок. Тескерисинче, мага ыңгайлашуунун бардык амалын көрдү. Экөөбүз бири-бирибизди аймалашып отуруп иштин кызыгына кирдик. Ырчы кыз Заринага салыштырмалуу бир топ «тажрыйбалуу» экен. Чынында, анын сахнадан чыгыш ыргагы коштолгон ырына денесин титиретип жүрөктү элжирете бийлеп, жарым-жартылай көйнөк кийип ырдаганын көрүп, сук артып, эзилип кете жаздачумун. Мына ошол бир кезде «эх» деп шилекей чуурутуп эңсеген, суктанган жылдызым аппак денеси, ысык оттой илеби менен мени балкытып эритип жатты. Ал өзүн мага бардык “позада” тартуулады.
Ошентип, күтүлбөгөн, бирок эңсеп келген ырчы кыз менен болгон ысык түнүм бүтүп, таң да атты. Биз Заринага сыр бербей, бул унутулгус түндү купуя калтырдык.
