Бул окуя былтыр жайдын күнү болгон. Мен күндөгүдөй эле жумуштан келгенден кийин өзүмдүн иш бөлмөмдө майда жумуштар менен алек болуп отургам. Аңгыча эле эшик тыкылдап калды. Ачсам кошуна эже экен.
– Турат, үналгым бузулуп калды окшойт, жакшы иштебей жатат. Эркек эмессиңби, кичипейилдикке, оңдоп берип койчу?!- деди ал эже мага кайрылып.
– Макул, эже, азыр бир аздан кийин барам,- дедим мен да каршы болбой.
Өз иштеримди тез-тез бүтүрдүм да, кошуна эженикине бардым. Үналгысы чын эле бузулуп жатыптыр. Жанындагы диванда эженин кызы отурган экен. Экөөбүз баш ийкешип гана учурашымыш болдук. Жаш болсо да, Айжан аттуу бул кошуна кыз мурда турмушка чыгып ажырашып кеткенин билчүмүн. Бирок, мени кызыктырганы анын келишимдүү бой-келбети, сулуулугу эле. Ошондуктанбы, үналгыны оңдоп жатып да эки көзүм Айжанда боло берди. Эмнегедир ал мага азгырыктуу көз карашы менен кылгыра карап, кез-кезде тийише сүйлөп коюп жатты. Бир маалда диванга саал кыйшая жатты эле, эки буту эки жакка азыраак сунулуп, кыпкыска халатынан аппак сандары, атүгүл трусасы да да аз-маз көрүнө түшүп, делебемди козгоп жиберди. Кудай жалгап, аңгыча тигил эже күйөөсү экөө конокко кетип жатышканын айтты да, тез эле жөнөп кетишти. Мен ишимди бүтүрө салып, түз эле Айжандын жанына барып жерге тизелей отура кеттим.
– Бүттүңбү? Рахмат. Жерге отурбай диванга отур,- деди Айжан ыраазычылыгын билдире.
– Эч нерсе эмес. Мен ушундай эле…- дедим да, дароо эле колумду халатынын этегинин ичине салып, сандарынан, анан жамбашынан кармалай баштадым.
– Сен эмне кылып жатасың? Тарт колуңду!- демиш болду Айжан мени каалап турса да кыз кылыгын көрсөтүп.
– Чыныңды айтчы, канчадан бери эркек менен кумарга бата элексиң? Сагынгандырсың…
Айжан жооп бергендин ордуна бети азыраак кызара түшүп, унчукпай калды. Мен халатын чечип жибердим да, алкымынан жыттап, эмчектеринен кармалаганга өттүм. Алгач каршылык кылганы менен бат эле менин эркиме көнүп, кучактап эркелей баштады. Анын аппак денеси, ичке бели мени уламдан-улам акылымдан адаштыра берди. Бутунан башына чейин чолоо жерин калтырбай өөп чыктым. Ошондон кийин гана төшөк кумарына батып, жыргалдын туу чокусуна чыктык.
“Иш” аяктаган соң кийине салып, өз үйүмө жөнөдүм. Кызыгы, эмнегедир үйгө келип да Айжанды ойлой бердим. Ошондуктанбы, биз анын эртеси да жолугуштук. Ошентип, кошуна кыз менен ушуга чейин жакын мамиледе болуп келатам.
