Кандайсынар, менден журоктон чыккан бир окуя болсун, каталарын ондоп окуп койгула, журок менен жазып жатып адашып кетишим мүмкүн.
Создун башы. Мен да анын уйго кируусун каалап уйдо эч ким жок дей салдым. Ал кирууго каршы эместигин билдирип чогуу кирдик. Свет да жандырган жокмун. Эшикти ичтен иле салып экообуз обушууго оттук .Канчалык обушкондо сайын анын таттуу эринине тойбой койдум. «Все, Жамал, ты попала!» дедим ичимен. Омурумдо биринчи жолу мага суйуу келди ишенесинерби. Кыздыгымды алган биринчи жигитимди да мынчалык суйгон эмесмин .Азыр денем балкып, коздорум тумандап шыбырашкан эриндер бири-бирине тойбой турду. Анын катуу колдору денеме тийген сайын ток ургандай сезимде эсимди тандырып эмне десе да баарына даяр элем. Эшиктен киргенде эле бири бирибизди чечиндире баштаган экенбиз кантип ич кийимчен калганыбызды байкабай калдык. Анын катуу аспабы ич кийимин тешип жиберейин деп меникине жулкунат. Менин жан жерим аны сезген сайын бир жыйрылып алат озумчо ошол убакта бир ээридим балмуздактай . Бир маалда ал кызсынбы деди. Жок дедим ачык айтып. Ошону эле кутуп турган ал менин турсийимди чечип, анан озунукун чечти. Жан жерим нымдалышып озуно карай келе жаткан чыналып турган катуу аспаптын демин сезип оттой ысып чыкты. Карангы болмодо таттуу создор балдай жуурулушуп декабрь айынын сууктугун сездирбей жатты . Кучагыбыз ыссып эшиктин сууктугу уйдо болсо дагы сезбейт элек алоолонуп турган кезибизде эч нерсе тоскоол болбойт эле каттуу аспабын ушунчалык каалап турдум соз менен жеткире албаймын киргизип омур бою чыгарбай койсо дагы ыраазы болуп жата берет элем, бир убакта ал озунукун меникине такап эч нерсени кутпой дароо эле киргизе калды. Экообуз тен коптон бери жыргалга батпаган адамдай ооох… деп онтоп ийдик.Тошокто абдан мыктылыгын сездим, мен да андан калышпаган жанмын колумдан келген билгенимди кылып аракет кылып жаттым .Экообуз тен оз кызыкчылыгыбызды ойлобой бири-бирибизге шарт тузуп сигишип аттык .»Жаным» деп кулагыма шыбырап, моюнумдан ооп, тиштегилеп жыргалга батып аттык. Жан жериме жаккан сезим оозуман онтоп чыгып карангы болмого синип жанымдын эсин оодарды унумду угуп анын оозу денемден алыстабай мучосу чыккысы келбей анын устуно меники дагы чыгаргысы келбей жыргалга баттып жаттык . Бир маалда ал кыймылын тездетти. Аспабынан вулкан сыяктуу сперманын атылганын жан жерим сезди. Болгондо да дал эле ошол меникинин тор жактагы кычышкан жерге атылгандай эле болду. Бирок меники бутподу, себеби, биринчиси тез эле тушуп калат го. Ал мага ыраазычылыгын билдиргендей Жаным, жаным, рахмат. Сендейди биринчи татышым .Эми сени эч жакка кое бербейм деди шыбырап. А мен баарына даяр элем ошол убактарда… Кыскартып жазып коеюн бул окуяны тан атканча мен эки жолу асманга учуп тушкум келбей журдум ал уч жолу учту.
Уландысын жазамын озунчо бир окуя кылып, баарына ийгиликтуу секистерди каалап сиздер менен МЕН.
