Салам, кандайсынар.
Мен бир кызды иштеген жеримен коп корчумун. Биринчи коргондо эле жузу ысыктай сезилди. Мен аны кай жерден коргонуму эстей албай убарамын. Бир куну телефонун зарядга коюп калды менин жаныма. Бул туура эмес экенин сезип туруп деле телин чукуганга оттум. Суротторун коруп олтуруп менден бир класс жогору акемин классында окуган кызды таанып калып демек анын менден бир класс кичуу окуган иниси экен го дедим. Бир маалда озу да келип калды.- Касиеттин иниси болосунбу? десем биринчи жок деди жылмайып.- Калп айтпа дедим мен да жылмайып.- Ооба, сен аны кайдан тааныйсын?- Баарыбыз бир мектепте окуппуз десем мени да тааный койду. Ошондон кийин ал мени ар шылтоолор менен кундо ээрчип, иштен чыгышымды кутуп уйго жеткиргенге ашык эле. Умуту узулсун деп соз айтып жургон жигит менен коз алдында машинесине тушуп кетип калып да кордум. Ал когоруп туруп алды ээрчигенин койбой. Ашыкча соз деле айтпайт, бирок кайда барбайын ошол жерден пайда боло калчу кокустан жолуккан адам болуп. Мына ошентип журуп мен да ага байлана баштадым. Бир куну иштен чыксам кутуп туруптур мени жеткирем деп уй тарапка бардык. Подъезддин алдында менин колумду кармап отурган, кокусунан эринимен жумшак опту. Журок кургур бир туйлап денемди жагымдуу калтырак басты да бул дуйнодо ал экообуздон башка адам жок сымал жыргал сезилди аралады. Кумарга мас болуп турдук экообуз тен.
…Мен да анын уйго кируусун каалап уйдо эч ким жок дей салдым. Ал кирууго каршы эместигин билдирип чогуу кирдик. Свет да жандырган жокмун. Эшикти ичтен иле салып экообуз обушууго оттук. Канчалык обушкондо сайын анын таттуу эринине тойбой койдум.» Все, Жамал, ты попала!» дедим ичимен. Омурумдо биринчи жолу мага суйуу келди ишенесинерби. Кыздыгымды алган биринчи жигитимди да мынчалык суйгон эмесмин. Азыр денем балкып, коздорум тумандап шыбырашкан эриндер бири-бирине тойбой турду. Анын катуу колдору денеме тийген сайын ток ургандай сезимде эсимди тандырып эмне десе да баарына даяр элем. Эшиктен киргенде эле бири бирибизди чечиндире баштаган экенбиз кантип ич кийимчен калганыбызды байкабай калдык. Анын катуу аспабы ич кийимин тешип жиберейин деп меникине жулкунат. Менин жан жерим аны сезген сайын бир жыйрылып алат. Бир маалда ал кызсынбы деди. Жок дедим ачык айтып. Ошону эле кутуп турган ал менин турсийимди чечип, анан озунукун чечти. Жан жерим нымдалышып озуно карай келе жаткан чыналып турган катуу аспаптын демин сезип оттой ысып чыкты. Карангы болмодо таттуу создор балдай жуурулушуп декабрь айынын сууктугун сездирбей жатты. Ал озунукун меникине такап эч нерсени кутпой дароо эле киргизе калды. Экообуз тен коптон бери жыргалга батпаган адамдай ооох… деп онтоп ийдик. Тошокто абдан мыктылыгын сездим, мен да андан калышпаган жанмын. Экообуз тен оз кызыкчылыгыбызды ойлобой бири-бирибизге шарт тузуп сигишип аттык.» Жаным» деп кулагыма шыбырап, моюнумдан ооп, тиштегилеп жыргалга батып аттык. Жан жериме жаккан сезим оозуман онтоп чыгып карангы болмого синип жанымдын эсин оодарды. Бир маалда ал кыймылын тездетти. Аспабынан вулкан сыяктуу сперманын атылганын жан жерим сезди. Болгондо да дал эле ошол меникинин тор жактагы кычышкан жерге атылгандай эле болду. Бирок меники бутподу, себеби, биринчиси тез эле тушуп калат го. Ал мага ыраазычылыгын билдиргендей Жаным, жаным, рахмат. Сендейди биринчи татышым. Эми сени эч жакка кое бербейм деди шыбырап. А мен баарына даяр элем… (уландысы бар)
