Салам, баарынарга! Башымдан откон кундордон баяндап берейин деп келип калдым, бул жолу дагы.
****
Билинбей убакыт отуп, Назигим менен жолукканыма 4-5 айдын жузу болуп калыптыр. Бул аралыкта, экообуз бири-бирибизсиз тура албачудай денгээлге жеттик. Бир куну:
-Иштегилер менен кафеге кетип атабыз. Мени менен барып келбейсизби? Болгону 3 эле кызбыз. Башкалардын да жигиттери барышат экен, — деп калды. Макул болдум.
Ал кезде, “Бауманская” метросундагы “Ысыккол” кафеси спросто болчу. Ошол жакка барышмак экен. Мен бир аз кечигип барып калдым. Жакындап калганда, Назигиме жазып койгон болчум. Кутуп алды. Эми, кыз фарфырап ачылып алыптыр дейсин… Устуно кийген кызыл койногу денесине чыпталышып, анын сол жагы жоон санга чейин ачык, кара капрон, шиш така мн басканда, кадимки модель кыздардын басыгы. Негизи, буттары туптуз болчу, жаштыгында бий ийримине катышканын айтып калчу. Анустуно, ичинен кийип алган карандашынын сызыктарын коргондо журогум болк эте тушту, жаны коруп жаткандай.
Чачын жайып таштап койгон, баскан сайын шамалга желпинип, кулмундоп турган коздорун бир аз боёмолоп койгон экен, тим эле от чачырайт. Кучакташып обушуп учурашып жатканда, коньяктын жыты урду деминен. Ушул убакытта да кулагыма шыбырап улгурду:
– Кайбарынызды бекем карман, — деп, козунун жылдыздарын учура, бултан этип кучагымдан чыгып, мени колтуктап басып калды. Шиш така кийсе, кыйла узун корунуп калат экен, бою бир аз мага жетпей баратты. Суктана баш аягын бир карап алып кирип бардык, колтукташа. Тегерек залдын торуроогунон орун алышыптыр. Эки бала, эки кыз отурушат.
– Бул брат, жезденер болот, — деп тааныштыра, орундуктардан орун алып отуруп калдык, жанаша. Мага брат деп кайрылчу.
Подружкаларынын бироосу арык чырайынан келген, узун бойлуу, сулуучасынан келген кыз экен. Ал эми, экинчиси бир аз томпогураак пофигистка, тусунон эле корунуп турат. Градус кирип калгангабы, же болушу ошолбу, айтор, мени жактырбаган козу мн баштан аяк бир карап алды. Жигиттердин бироосу чала спортик, экинчиси ботан с очками. Аны муну суйлошуп, тез эле чыгышып кеттик. Пофигистка ар нерсени айтып боорубузду жарды. Жакшы эле кыздай го. Чала спортик ичпейт экен, калганыбыз чекеден только коньяк которобуз.
Бийге антракт башталды. Ичке бир аз ичимдик кирип алганга, бала чачыла бийлеп баштайт го, чиркин. Назигим жандай берди. Экообуз мындай жайга чогуу биринчи келгенибиз учунбу, бири-бирибизге ушунчалык тартылып жаттык. Улам-улам жамбашын такап, жыландай соймондоп бийлеп, моюнумдан сылап бийлесе, тим эле укмуш!…
Ал жерден чыкканыбызда, тунку 2лер чамасы болуп калды окшойт эле. Кыйла мас болуп калыптырмын. Дагы отурат элек, жанагы чала спортик экообуз тартыша кеткенбиз. Ал менин Назигиме кызыга бергени мага жакпады. Башында озумду адекватный эле кармап жаткам. Туалеттен келсем, Назигимин жанына отуруп, унулуп алып суйлоп жатыптыр.
– Кой, досум. Алысыраак эле отур, — деп ортосуна тушо берсем.
– Братан, аялын деле эмес экен го. Не анчалык?! — деп керсейип катып алды, ордунан туруп.
– Аялымбы, башкабы, канткен кундо да менин девушкам болуп атпайбы.
Назигим ордунан туруп мени артка тарта баштады:
– Койчу, брат. Сиз ойлогондой эч нерсе болгон жок, — деп. Артка бурула берсем:
– Тим кой, баары бир духу жетпейт, — деп атпайбы, чала спортик. Озумду ушунчалык басып аткам. Ушу созу отуп кетти. Бурулуп туруп, чойдум! Мушташа кеттик. Охрана балдар келип ортого тушуп, сыртка тартып чыгып кетишти. Чала спортик, оозуна келген создор мн согуп жатты. Унчукпадым. Аялдарга окшоп урушканды жаман кором, табиятымдан.
Назигим бир аз ичип токтотконго, ал бир аз соодой. Мени жетелеп, сыртка жоноду.
– Брат, такси чакырынчы. Кетип эле калалычы. Ушуп да калдым, — деп титирегени билинип атты. Анын устуно коркуп да калды окшойт.
Гостиница берген эжеге эртелеп эле жазып койгон болчумун. Адреске барсак, ключ как обычно ордунда экен. Кирип эле чапталыша сорушуп кеттик. Назигимди диванга турто салдым, шымды чечсем, котогум бултан деп коруно тушкондо, кыз чап жабышып соруп баштады.
– Оххх, менин шлюхам, оозун мынча ыссык, — деп чачтарынан сылап туруп бердим. Онтолоп алган Назигим, терен терен матыра сугунуп жатты котогумду. Ары каратып, тонкойтуп тургуздум да, жанагы чыпталышкан кызыл койнокту ойдо турсом, кара капрон эмей эле, чулки экен. Андайды коргондо, бала олуп берет го. Котуно чап эттире чаап койдум да, карандашты бир аз жылдырып, сууланышкан амга котоктун учун салдым.
– Аххх, жаныммм, ушу котогунуз мени каалатып, жинди кылып буто турган болду, — деп, алган рахатынан маашырлана кыншылай баштады. Назигимдин сулуулугуна тойбой, мен да котогумду узууун узун чыгарып киргизип шашпай иштеп баштадым. Ар матырганым сайын, ай-ай деген шлюшкам, чачын бир жагына желпе салып, алып жаткан кумардан тунарган коздору мн артындагы мени жалбара карап, бир колу мн бир жак жамбашын кармап, эрдин тиштеп кыншылап атты.
– Оххх, жаным, дайымкыдан башкача эле сигип атасыз го-о….
Котогумдан алып жаткан рахаттан озуно ээ боло албай баратты. А мен болсо, баягы ритмди эч озгортпостон, терен терен матырып шашпай сигип жаттым. Тогулгон кара чачы, турпатына чып жарашкан кызыл койногу, турулуп турган койногунун ичинде туйлаган ичке бели, кара-кок тустогу тор ипичке карандаш трусасы, ал труса жамбашынын бир жагына кыйшайып, таптаза тазаланган амы… Ушул корунуш мага ушшшунчалык рахат тартуулап жатты….
– Ай-ай, жаным, туруп турун, -деп, адатынча дирр-дирр сквирт аттырып, титиреп, кыншылап жатып калды. А мен аны уккум да жок. Шапалагым мн жамбашына чаап-чаап жибердим. Титирек баскан Назигим дагы сквирт аттырып, алка-шалкасынан кетип, койногун ойдо тартканга аран жарады. Бул суроттолуштон маашырланган жаным, койногун башынан ойдо которуп, чечип ыргыттым да, чалкасынан жаткырып туруп, чулки кийген буттарын ойдо котордум да, сууланышкан амга чапылдата сигип баштадым.
– На, на, на, бля шлюшка, какие-то чала спортики глаз вводят. На, тебе! Только я тебя трахну и буду трахать, бля!, — деп кыжынып алган мен, котогуму болушунча терен-терен матырып сигип жаттым. Чачтары уйпаланып бетине тушуп калган Назигим, колдору мн эмчектерин мыжыгып, кыншылап жатты.
– Котогунуз кандай кааласа, ошондой сигин.
Мен, сиздикмин! Сиздики ганамын! — деп суйлонуп жатты. Бир кезде, меники атканы калды. Шашпастан терен-терен матырдым да, амынын так торуно такап туруп аттырдым.
– Оххх ииий!, — деп мага чап жабышты да, оозуман соруп, энтигип туруп калды. Мен да ушунчалык сонун оргазмга жеттим, Назигим сыяктуу титиреп кеттим….
– Жаным, сизди эч кимге ыраа корбойм. Эч кимге бербейм. Мындай рахатты эч ким мага тартуулай албайт, — деп суйлонуп алган Назигим, эч жеримди калтырбай опкулоп жатты. Тер кетпеген жерден кеткен, чиркин. Дивандын суу болбогон жагына сулк жылдык, экообуз тен.
Кокурогумо башын коюп, акырын ыйлай баштаса. Эч нерсеге тушунбогон мен;
– Вай, вай! Не болду сага? Бир жеринди оорутуп койдумбу?, — деп чачтарын бетинен ары кыла унулуп калдым. Жон гана башын чайкап, жаштуу коздорун жумуп, мурдун шор тартып койду. Оо, бир кыйла жаткан сон:
– Мен сизге ушунчалык байланып калдым, 24 саат бою оюм сиз жонундо. Кээде, эмне иш кылып жатканымды да андабай калчу болдум. Эмнени каерге койгонумду да унутуп калам, — кыйлага унчукпай жатып, терен дем алып:
– Мынчалык суйуп калам деп уч уктасам тушумо кирбейт эле. Мындай суйуу, только кинолордо эле деп ойлочумун. Акыркы бир айдан бери озумду байкап журом, только сизди ойлойм, ушшшунчалык бактылуу болом. Жашоомдо сизди жолуктуруп калганым кокустук эмес экенине абдан ишенем….
Назигиме суйулуп калганыма жетине албай, журогум элжиреп, жон гана оозунан соруп койдум.
Чындыгында, мен да суйуп калган болчумун.
Кыймыл-аракети, кулмундогон коздору, сулуулугу, анысына топ келген келбети, мунозунун токтоолугу, уну, айтор, баары баары менин оюмдагы идеалдуу аялга дал келчу…
Ошол тун биздин узак убакытка жолукпай калышыбызга себепчи тун экенин экообуз тен билбестен, андабастан, жыпжыланач чапталышып уйкуга кетиптирбиз….
Уландысы бар….
Бир аз коркомдоп жазып жатам. Анткени, Назигиме болгон ошол учурдагы сезимдеримди жеткирип жазганга болгон аракет. Эринбестен окугандарга, рахмат.
Окуя жазуу бөлүмү. ❤️Ушул кнопканы бас !
