1-бөлүм
Мектепти жаңы бүтүп, Караколдогу кооперативдик училищага окууга кирдим. Ал кезде дүкөнчү деген шумдук эле кесип эле да.
Жаңы эле окуп жатканда кыйраткансып айылга күйөөгө алып качып кетти. Күйөөм Асан түрү серт, менден 5 жаш улуу, бирок өтө кыз жандуу жигит. Армиядан келээри менен колхозго трактирис болуп кирген экен.
Үйлөнгөн биринчи түнү эле ал мени жактырбай калды.
— Кыздыгыңдын болгону эле болбосо, сенде түк аялзатына ылайыктуу сапат жок экен, — деп, тескери карап жатып алды. Мен ал кезде жаш экемин. Күнөөлүдөй өзүмдү жаман сезип калдым. Ал кезде кетип калуу деген кайдаан, уят эле да. Ала качып барса эле салт деп, баш ийип жашап калчубуз.
Экинчи түнү дагы мени менен көңүлсүз болду. Жаш денем жаңы каалап баштаганда, өзүнүкүн бүтүрүп, тескери жатып алды.
Денем бир шумдук болуп, белим ооруп жаман болуп калдым…
???
Көшөгөдө отурганым менен тез кеч кирсе деп тиленем. Кечинде жолдошумду кучактап батыраак төшөк кумарына кангым келет, Же кеч кирбейт мындайда.
Ошентип мен күткөн кеч да келди. Кечинде жолдошумду күтсөм жок, айлам алты куруду. Достору менен арак ичип кеткен го деп ойлоп койдум.
Түнкү 11лерде терезе тыкылдаганынан парданы ачып карасам, күйөөмдүн досу экен.
— Не болду? — десем:
— Жүрү күйөөң не кылып жатканын көрөсүңбү? — дейт.
Араң турган жаным, атып чыктым. Жолдошумдун үйүнүн огород жагында жесир жеңесинин үйү бар экен. Жолдошу Урмат мени ошол жакка ээрчитти.
Жакындап барып терезени шыкааласак, көзүм жамандыкты көрбөсүн, Асан менен жесир жеңеси өлүп талып төшөк кумарына батып жатышыптыр. Көргөнүмдө аялдык кызганыч ойгонбой, кайра денем ого бетер дүүлүгүп, араң турдум.
— Урмат, муну мага неге көргөздүң? — дедим мен.
— Сенин көзүң ачылсын дедим, сендей аялдын баркын билбеген шүмшүк, жүрү үйүңө жеткирейин, — деп колуман жетеледи.
Бир аз басканда калың бактын түбүнөн мени кучактап, өпкүлөп басып жыгылды.
Биринчи түртүмүш болгонум менен, ичимен жолдошума эрегишип Урматтын эркине көндүм. Урмат мени шибер чөпкө жыкты да, халатымды көтөрүп, турсийими тиземе чейин чечип, андан ары буту менен чечип салды. Өзүм каалап турган жаным Урматтын алигиси киргенде жан дүйнөм жыргалга батып эрип кеттим. Ал улам теминген сайын жыргайм, бүтүрбөй турса деп тиленем, ал теминбей калса мен жамбашымды көтөрүп теминем…
Бир кезде Урматтын шайы оой баштаганын байкадым да, оодарып үстүнө чыгып желип кирдим. Урматым онтоп жатат жыргалга батып, мен ан сайын желем.
Канча убакыт билбейм, эс учум жоголуп жыргал болуп баратат. Анымды байкай салдыбы, Урмат мени оодара үстүмө чыкты да катуулап итенип кирди. Бир маалда эле кынымдын ичи ылжырай түшүп ого бетер, ошондо гана Урмат үстүмөн түштү. Экөөбүз тигилердин эшиги кыйчылдагыча кучакташып бак түбүнө жаттык. Тияктан дабыш чыкканда гана эч нерсе билбегендей болуп, акырын бөлмөмө кирип кеттим…
Жолдошум бөлмөгө киргенде, мен уктамыш болуп, төшөктү бетиме жаап алып жаткам. Мени ойготпоюн деп акырын төшөктү ачып, четине кыйшая уйкуга кетти.
Менин жаш кездеги жашоомдун нугу ушинтип башталды. Той бүтүп мен окуума келдим, 5 күн окуйм, 2 күн күйөөмдүн айлына келем. Күйөөмдүн мени менен иши жок. Келдиңби деп да койбойт. Стипендия 70 рубль алам, андан жагалданып кайненеме берем. Ушу уят деген нерсе үчүнбү, же Урмат аяшым үчүнбү, айылга келе берем.
Ошентип мыкый-үкүй болуп окшош күндөр өтө берди.
Урмат да эркек, бир күн болбосо бир күн жолдошума айтып койбосун деп аны менен жолукпай калдым. Өзүм жаш болсом, күйөөм тетири караса, не кылат элем, көңүлүм чөгүп жүрдү.
Адаттагыдай эле суббота барып кайын журтума, базар күнү кечкисин жолго чыккам. Эртең мененки биринчи пар строгий агайдын сабагы да, кечикпей баруу керек. Көпкө машина чыкпай турду, не кылсам, кайра эртең мененки автобус менен чыксамбы десем, аңгыча эле кызыл Нива келип токтоду. Ичинде айдоочу гана бар экен.
— Кайда барасыз, чоң кыз? — деди терезесин чала түшүрүп.
— Пржевальскийге.
— Мен да ошоякка баратам, түшүңүз ала кетейин, — деди.
Сүйүнүп кетип түшүп алдым. Эртең мугалимден тил укпайт экем деп.
Жолдо баратып таанышып да алдык, аты Тилекмат экен.
— Калбү, бүгүн бош болсоң мени менен майрамдашпайсыңбы, үй-бүлөмдү айылга апарып таштадым, үйдө өзүм жалгызмын, — деп калды.
Ансыз да күйөөмө жиним келген жаным, ойлонбой макул дедим.
Машина бат эле Пржевальскийдин ары жак четиндеги кабат үйгө келип токтоду. Мени Тилекмат биринчи үйүнө киргизип коюп, өзү машинасын гаражга коюп келди.
— Калбү, өз үйүңдө жүргөндөй сез өзүңдү, кардым ачты, тиги муздаткычтан эт алып куурдак куура сал.
Тамак жасаган жагынан мастермин да, бат эле, куурдак жасап, столго алып келдим, Тилекмат коньяк алып келди. Эки стаканга жартысынан куйду да, тост сүйлөдү.
— Сени менен таанышканыма өтө кубанычтамын, мындан ары жакшы тааныштардан болуп жүрөлү, ошол үчүн алып жиберели.
Бир стаканды алып ийген соң, ичим ысып, өзүмдү эркин сезип, кенен сүйлөшө баштадым. Тилекмат менден 13 жаш улуу экен.
— Шаардын Горторгунда зав склад болуп иштейм, — деди.
Ар кайсыны сүйлөшүп отуруп, коньякты да ичип бүтүп кызый түштүк.
Тилекмат мени колдон тартты:
— Жүрү Калбү, ичкери жатчу үйгө жаталы — деп.
Мен теңселип алып, анын жетегинде жөнөдүм.
Ал мени эркелете өпкүлөп, кийимдеримди чечинтип, төшөккө жаткызды. Өзү да чечинип жаныма жатып, өпкүлөй баштады. Көптөн бери күйөөм менен жатпай, эркек жытын сагынган жаным, Тилекматтын үстүнө чыгып, өпкүлөп, жан жериме тигинисин өзүм киргизип желип кирдим. Буулуккан жаным Тилекматтын эсин оодардым. Тилекматтын онтоп жыргаганы, мага жалынганы мага күч берди.
Биринчи партиясын бүтүргөн соң, кайра болгум келди. Тилекматты кайра жибитип өпкүлөп, аспабын жумшак колдорум менен сыладым. Анын аспабы да көпкө күттүрбөй чыңала түштү. Аспабын жан жериме сүңгүттүм да, теминип кирдим. Тилекмат алсыз эрип, анда санда гана үнүн чыгарып, алдымда жатты. Аспабы аттырганда гана экөөбүз чалкабыздан жатып калдык.
— Мен ушул жашыма чейин көп эле кыздар менен жүрдүм, бирок сендей келинге биринчи кезигишим. Мен сени койо бербейм жаным, сен жатаканада жатпайсың, мен сага квартира жалдап берем, — деп эзилип мээримдүү сүйлөй баштады.
Экөөбүз туруп ваннага чайкандык да, суусундук ичип кучакташып жатып алдык.
Эртең менен эрте ойгондум. Тилекмат бейкапар уктап жатат. Туруп барып суу ичип келдим да, кайра кучактап, өпкүлөп, жумшак колумду аспабына сүңгүттүм.
Көпкө күттүрбөй аспабы чыңала келди, ач карышкырдай үстүнө жаттым да, жанымды сабап желип кирдим. Ал да астынан кыймылдап жатат.
Бирок менин жаштыгым баарын жеңип, отура калып, ого бетер катуу теминдим. Тилекмат онтоп барып, эсин жоготту, аспабы бошой түштү. Жанына коомай кучактай жарты саат жаттым да, андан соң ваннага барып чайканып келип, кийиндим. Тилекмат алсыз жатат, бейиште жаткансыйт.
— Мен окууга кетишим керек, — дедим.
Ошондо гана ордунан козголо, костюмунун чөнтөгүнөн
50 рубл сунду.
— Өзүнө жакшы бир белек сатып алчы жаным, ачка кетпе, чай коюп ичип кет. Кетээрде мени менен коштошууну унутпа.
Ашканага кирип чай койдум, кечээги куурдактын калганын жылыттым.
Чай ич десем, тураар ою да жок. Башым ооруйт зыңылдап, муздаткычты ачсам, жарты бутулкадай арак бар экен.
Чай ичип куурдактан жедим да, 100 грамм арактан согуп алдым. Жаткан бөлмөгө кирип, Тилекматтын бетинен өөп коштоштум.
— Бүгүн да кечкурун ушул үйгө кел, кошуналар байкабасын, — деди.
Акырын эшикти жаап, ылдый түшүп кеттим. Сабакка үлгүрүп кечикпей барганым менен, строгий агайдын сабагында үргүлөп, улам башым партага тийип отурам. Агай анымды байкады, бирок үндөбөдү кудай жалгап. Эптеп эле биринчи пар бүтсө, жатаканама барып жаткым келди, калган парды жыйыштырып коюп.
Аңгыча коңгуроо урулуп, биринчи пар аяктаганын билгизди. Арткы партадан жылып, акыркы болуп чыгып баратсам, строгий агай токтотту.
— Бейшенбиева, токточу!
Коркконуман катып туруп калдым.
— Бейшембиева, сен ооруп жүрөт окшойсуң, бүгүн түштөн кийин кабинетиме келип кезигип кетчи.
Мына балээ накта мени эми өлтүрө урушат.
— Макул агай, — дедим да, ылдам басып чыкканча шаштым.
2-парды ойлогон да жокмун, башым ооруп жатат деп, жатаканага барып уйкуга кириштим. Канча уктаганым белгисиз, ойгонсом түш болуп калыптыр, Ашыгып туруп, жуундум, чай ичкен да жокмун.
Кыздар келгиче көрүнбөй чыгып кетейин деп чыгып кеттим. Тилекмат берген 50 рубль мени кытыгылап жатат. Ал кезде Столовой мода эле, 80 тыйынга лагман келет. Лагман, нан чай алып курсакты тойгуздум да, строгий агайга жөнөдүм.
Кабинетин акырын ачканда агай өзү жалгыз экен.
— Кир, атың ким эле?
— Калбү.
— Калбү, кел отур, кийинчерээк сабакка көңүлүң жок, сени айылдан келип окуйт, күйөөгө чыккан дешти, ушул чынбы?
Башымды ийкедим.
— Күйөөң же кайненең жаманбы? Эмне проблемаң бар, жардам берейин.
Строгий агай мээримдүү болгонго эркелеп кеттимби, ыйлап жибердим.
— Мен күйөөм менен жашагым да келбейт, ата энем үчүн элден уялып жашайм.
— Кой антпе Калбү, мен сага жардам берем окууңа, азыр, — туруп барып кабинетин бекитти.
Кабинетинин ичкери бөлмөсү бар эле караңгы, иш кагаз койчу. Ошол жакка жетеледи. Башым чала жазылган жаным агайыма каршылык кылбай, артынан кирип бердим.
Полдо дорожка бар экен, кабинеттин эски пардасын астыга салды да, мени өпкүлөй чечинте баштады. Өзү уялбагандан мен уяламбы, буга да кыйындыгымды көргөзөйүн деп, мен да тартынбай ичтеги арактын жугу менен кучакташып эле жатып калдым. Экөөбүз көпкө эзилиштик. Мен акыры чыдабай агайымдын үстүнө чыгып, колум менен аспабын жан жериме киргизип желип кирдим.
Агайдын жыргаганын көрүп, өзүмдү керемет сезип жаттым, Көрсө күйөөм менин баркымды билбеген тура, мен деле сексти катырат экем да. Улуу жеңесинин тиягы жагып калса керек, мени теңине албайт деле. Мына сага, сен жеңеңди жыргат, мен элдерди жыргата берейин.
Ичимдеги күйөөмө деген кегим азайып, өч алганыма сүйүнүп жаттым.
Агай бир далайда барып, аспабын бошотту. Баягы каардуу агайым ушинтип менин сүйүктүүмө айланды. Акырын туруп кийиндим да, кетейин деп жатсам:
— Калбү токтой турчу, сага айтчу сөзүм бар, — деди, — Менин аялым боюнда бар, мени менен көп боло албай кыйналат. Сен мага ушинтип жумасына эки кездешип жардам кыл, мен сага жардам кылам…
Жакын басып келип чекемен сүйдү да, колума чакан оролгон бир нерсе карматты. Башымды ийкей макулдугумду билдире чыгып кеттим. Жолдо баратып ачсам духи экен. Эч нерсе болбогондой жатаканага бардым, кыздарыма башым ооруп жатат деп сыр бербейм.
— Кыздар мен квартирага чыгат окшойм, туугандардыкына жатасың деп жатышат. Силер менен жыргал эле, — дедим бир кезде.
Комнатада 4 кыз жашайбыз: Дамира түптүк, Асел Кажы-сайдан, Гүлүмкан Челпектен, баарыбыз бир туугандай ынтымактуубуз. Үчөө тең турмуш кура элек кыздар. Менин жанымды коюшпайт: «Күйөөң менен кантип жаттың?» деп, аларга кызык. Мен да тырышып айтпайм.
— Биз сага квартирага барып турабыз, — деди Гүлүмкан.
— Туугандары жаман көрөт да, кайра Калбү бизге келип турсун.
— Кыздар, бүгүн мен ошол тууганымдыкына барып көрөйүн, жашап кетсем жашап кеттим, батпай калсам эле кайра келем. Силер комендантка айтпай ордумду сактап тургула.
Менин сөзүм аларга да жакты, кай бирде тааныш кыздары келсе, жатаарга жер жок болуп, эки экиден тыгылчубуз да.
Кыздар менен чай ичип, сүйлөшүп отурдум. Кечти күттүм, кеч киргенде Тилекматтыкына жөнөдүм. Болжошкон саатта акырын бутумдун учу менен кирип, даяр турган эшикти ачып кирдим. Мени көргөндө Тилекмат сүйүнгөнүнөн кучактап бетимен өпкүлөп жиберди. Сыягы келбейт деген го.
Бүгүн кичине көнө түшкөнгөбү, оз үйүмдөй шыпылдап чай коюп, тамак жасадым. Ара чолодо үй жыйыштырганга үлгүрдүм. Тамак бышып, столдун үстүн даярдаганда Тилекмат сырттан арак алып келди. Экөөбүз тамак ичип, арактан жүздөшүп алдык. Тилекмат тааныштарына чалып, бир бөлмөлүү квартира тапканын айтты. Эртеңден баштап ошол жакка жашаарымды баса белгиледи.
— Бул жакта кошуналар бири-бирин аңдып турушат, аялым угуп калбасын, сенин күйөөңө да ушак жетпесин. Менин аялым беш бала төрөгөндөн кийин кыны кеңейип кетти, чөгүп эле кеткендей болом. Өзү да сексти каалабайт. Балдарды багып, үйдүн түйшүгү, чарчаса керек. Калбү, сен мага өзгөчө жактың. Эгер мени менен таза жүрсөң, баарын алып берем. Акырындап үй да алперишим мүмкүн.
Жооп бериштин ордуна күлүп кутулдум. Тамагыбызды ичип алып, жатчу бөлмөгө кирдик. Мен ваннага кирип чайканып чыгайын деп ваннага кирсем, артыман Тилекмат кошо кирди чечинип. Жуунуп жатып, балээ басып Тилекмат каалап кетти. Ваннанын баш жагын карап мени эңкейтти да, аспабын соймолотуп жиберип, артыман зыңкылдатып кирди. Менин жаңы эле дүүлүгүп каалоом күчөгөндө эрте бүтүрө салды. Өзүмө ванна эпсиз болуп, анын үстүнө чыгып, өз каалагандай жыргай албай настроением түшүп кетти. Бирок сыр берген жокмун. Бир сыйра чайканып алып, төшөккө жаттык. Мени эркелетип ар кайсыны айтып жатат, мен аны уккан да жокмун. Башым ооруп кайра махабат кумарына баткым келди. Тилекматты өпкүлөп, эркелетип, аспабына колумду жиберип жумшак сыладым.
— Ушундай сылаганың жагат, Калбү, мындай эркелөөнү унутканым качан. Дагы сылачы! — деп Тилекмат кулагыма шыбырады. Канча сыласам да тураар түрү жок, шалбайып эле аспабы тынчып жатат. Жеңелеримден укканым бар эле, Эркектин аспабын өпсөң зыңкыят деген. Ошол эcиме келе түштү. Төшөктү ары түрттүм да, акырын башымды ылдый алып барып, таза жуулган аспабынан аярлай өбө баштадым. Тилекматым эс учунан танган. Мага да өпкөн жагып, айланта аяр өбүп, чыңалып чыкканда үстүнө чыктым.
— Жаным менин, дагы теминчи! — деген Тилекматтын үнүн уксаң, тим эле аянычтуу!
Тилекматты айоо каяктан, күчкө толуп турган кезим, өзүм болушунча теминип, кайра токтоп, Тилекматты ой да жалынттым. Оо бир далайда барып, араң бүтүрдүм. Экөөбүз эрди-катын болуп жүргөнсүп, кыналыша жуурулушуп, жаңы үйлөнгөн жаш жубайларча сагынычыбыз таркабайт.
Эртеңки күндү пландай баштадык. Мен сабактан кийин ал айткан дарекке бармай болдум. Тилекмат болсо матрац жууркан, идиш аяк апермей болду. Кечегиден бүгүн тоюнуп калдымбы, кайра төшөк кумарына аракет кылган жокмун. Мемиреп уйкуга кетипмин.
Уландысы бар. Жаз десенер жазам
Админден жооп:
