Салам, дагы бир жолу. Назигим мн откоргон кундорумдун дагы бирин баяндап берейин деп чыгындым.
Ошентип, назигим экообуздун биринчи жолку дене жакындыгыбыз ары кызыктуу, ары кумарлуу болду. Жуунуп таранып алып чыгып кеттик, квартирадан. Менден тартынган сыяктуу тунт болот тушту. Жолду ката суйлошпой басып отурдук. Артымда башын жерге салып, терен ойго батып келатканын сезип бараттым. Метрого 15 минуттай басып жеттик. Жеткирип коёюн десем, жон гана башын чайкап, кош дебестен жолго тушту.
Мен башка реакцияны кутком, после секса. Бирок андай болбой, тескерисинче болгонуна тан калып, артынан карап туруп калдым.
Москвада отделка кылып иштейм. Квартирага чыкпай эле, объектте эле жашайм. Озум жалгыз, тынч жатып уктайсын, квартирадагыдай ызы-чуу жок дегендей. Ошентип, жатагыма келдим, ар кыл ойлор мн. Эмнеге антип озгорулуп кетти? Же, оорута сайып койдумбу? Билбейм, билбейм…
Ватсаптан карасам, кундузу кирген боюнча кирбеген. Майли, аман болсо жазып калаар озу деп, ишим мн алек болуп кеттим.
Эртеси, туш ооп калганда женесинен звонок келип калды. Бир заматта, ар нерсе оюма келип кетти. Кандай болгон чакта дa, тынччылык болсун деп алсам, — документ бутуро турган тааныштарын барбы? Чистый кылып бутуруп берсинчи — деп сурайт. Жаным жай ала, макул суйлошойун деп, документ жасаган Ильяс братка чалдым. Ал келе бергиле деп калды. Эжеге айтсам, ий жакшы экен, отконку мени мн чогуу келген кайнсиндим барат. Жаны келгенибизде жардам кылып тур. Ал метрону билбейт. Келип алып кете аласынбы деп калды.
Макул болуп, жоноп калдым.
Кечээги жолуккан жерден жолуктук. Коздору кызарып, шишимик тартып ыйлаганы билинип турат. Жай саламдашып, артты коздой бастык. Кечээгидей жабышкан жок. Суйлогон да жок. Бетиме жуз багып караган да жок. Тек гана, башын жерге салып баса берди. Пролетарскаяга бардык. Кочодо басып баратып; — эмне? Капасынбы? — десем. Жон гана башын чайкап койду. Дальше, тишина. Документтерин берип кайттык. Чайханага кирип тамактаналы десем, унчукпай ээрчип жоноду. Тамактанып бутуп, жузуно унуло карадым да; — жарылчы деги, эмне болуп атат- деп сурадым.
Корсо, жанагы женекебайы, бир инилерине таап жаткан экен. Ал мн ватсапта 2-3 айдан бери жазышып жатышыптыр. Ата энеси дайындаган го, бараары мн жолуктуруп, жылдыздары келишсе никесин кыйып койгула деп. Алар да тынчсызданышкан го, чон шаарда эмне болуп кетет деп. Тем более, кызы да козго жакын эме экен….
— Аны мн качан жолугасын?
— Подмосковьеден бурсугуну келет.
— Жолукканга желание кандай?
Жон гана ийинин куушуруп койду.
— Майли, келе берсинчи, коробуз, — деп койдум. Бирок, ичими ит тыталап баштады. Неужели, ушундай кызды бир жолу даамын татып, колдон чыгарам деген сыяктуу. Мен да озундой болуп унчукпай калдым. Уйуно жетип калганда: — Жолуга турган жеринерди айтып кой, — деп дайындадым. Башын ийкеп, кирип кетти.
Жолукчу жер, жанагы биз отурган КФС болуптур. Ошол куну эрте мн жазып калды. Ок деген смайликти жоноттум да, ойлонуп калдым. Мне зачем? Пусть, бактысын таап кете берсин, деп. Бирок, негедир кызык болду. Сырттан карап, байкап келгим келди.
КФСге келгениме 2 сааттай болуп калды, алар жок. Карангыраак бурчка отуруп алгам, кепканы басып. 3-кружканы бошотуп жатканда кирип келишти. Назигим дагы ачылып алыптыр. Койногунун устунон тыкан жилетти кийип, башына сары платокту байлап, чачын жайып алган экен, эркек адам кыя отпой турган болуп жарашыптыр.
Бир аз макияж кылып алгандай, китаянкаларга окшоп, супсулуу болуп калыптыр. Журогумдун соккону тездеп баштаганы билинип турду озумо. Киргенче эле, кечээги биз отурган жайды карады, таппады. Элендей эки жакты карап ото берди. Женекебай, дагы бир эже, куйоо бала сорой тортоо. Куйоо бала, чынын айтсам, ылайык эмес эле. Назигимин кабагы салынкы, демек, жакпаган — озумчо бутум чыгардым. Орундук таап жайланышып, куйоо бала женеси мн заказга кетишти. Мен пиводон шимирип андып отурам. Бул отурушум, бир чети озумо жакпай турду. Айла жок, келип алдым….
1 саат чамалуу убакыт отту. Шерик болуп келген эже мн куйоо бала пиводон шимирип атышат. Назигим анда санда бир суйлоп койгону болбосо, жон гана суусундук ичип отурат, маанайсыз. Женекебай жанагы эже экоо алып качып атат, соз мн. А менин болсо табарсыгым жарылганы калды. Кычагандай, туалет да алардын ары жагында. Барбасам болбойт. «Туалет жакка от» — деп жаздым. Телефонун алып окуду да, эки жакты карап акырын издеп баштады. Мен турдум да, алысыраактан айланып отуп кеттим. Мени корду….
Туалеттен чыксам, туруптур.
Шап моюнума асылды да: — Козумо сиз эле корунуп атасыз. Женемин конулу деп эле келдим. Кетпей турун, чыгып жолугабыз, — деп шаша буша шыбырап туруп, бетимен чоп эттире ооп коюп кетип калды. Жыты анкып, делебем козголо тушту.
Чыгып баратышканда: «Отконку жерге барсак жакшы болот эле» — деп жазып койду.
Жарым сааттан отуп калганда, чалып калды. Метро жакта экеними айттым. Келгенде, ун созу жок кечээги квартирага жонодук.
Кирээрибиз мн эле: — Кечирип коюнчу, жаным, — деп калды. Мен эч нерсени тушунбой эле туруп калдым. — Ачыгын айтсам, сиз мага биринчи коргон куну эле жагып калгансыз, — деп, менин ошол кунку ар бир кыймыл аракетимдин баарын айтып берди. В общем, бир коргондо журогуно сайып салганмын го, жаман жанымда. Кучактап жатып алып опкулоп атат, суйлоп жатат. Ушундай сулуу кызга бир ооз соз суйлобой жагып алганыма мен тан калып дендароо жатам. Котогум туруп калган, давно.
Акырын чыгардым да, колуна карматып койдум. Футболкамды туруп, ич жагымдан опкулоп ылдыйлап баратты. Шымымды чечип, котогумдун айланасын опкулоп баштаса, титиреп кетем го, чиркин. Оозуна алат бекен деп куттум, албады. Акырын чачын эки колдоп кармадым да, оозун котогума туштап койдум. Мени бир кара алды да, оозуна ала баштады. Опыты жок да, учун эле оозуна салат. Бирок, озуно ушунчалык ырахат тартуулаганы байкалып жатты. Акырын туруп, жилетин чечип, койногунун замогун сыдырдым, койногун чечсем, тор лифон мн карандаш труса кийип алган экен, келбетине ушшшунчалык жарашыптыр. Жайылган чачы андан бетер ажарын ачып, деги койчу, жутуп жибергим келип кетти.
Жан жерин сыртынан сыласам сууланышып болбой калыптыр. Кроваттын четине тургуздум да, бир бутун кроватка чыгарып туруп, арт жагынан карандашын бир аз жылдырып, котокту акырын ыссык амына сойлоттум. Ай, акырын деп жалооруп колуму кармап, кынкыстап баштады. Мен да акырыыын терендете иштей баштадым. Мен матырган сайын, жайылган кара узун чачтары сулкулдой, арт жагын мага карай ыктап, жалбара: — Ушинтинчи, ай, ай, — деп бошошуп баратты. Мен да: — Иий, менин котогум жагып атабы? Котогумун ырахаты жагып атабы? — деп кулак тубуно шыбырап куулоно бердим, чапылдата котуно чаап.
Ар бир матырганым сайын уну катуулап чыгып жатты…. Бир кезде: аааййй — деп фонтанын аттырып салды да, озуно ээ боло албай, калчылдап жерге отура калды. Дем жетпей калгандай опколоп, титиреп, чалкасынан жатып калды. Мен эч нерсеге карабастан, очу бар эмедей устуно атырылдым. Карандашты кыйшайтып туруп, фонтан атып былчылдап турган амга котокту терееен терен матырып сиге баштадым. Кара чачтары бетине тушуп, жалооруган, бир эсе, дагы катуурак тыкчы деген коздору мн мени карап, мойнумдан кармап алды да: — Мынча сонун сигип атасыз, — деп ыйламсырап баштады.
Мен андан бетер эреркеп, алдыма которо калып, чап чап чап эттире бердире бердим. Бир эсе, жанагы куйоо бала соройдон кызганычымды чыгарып жаттым, бир эсе сигишип жаткан кездеги ажарына сугум артып, каалоом кучоп, дагы да тойбой сигип жаттым. Дагы бошошуп барды да, фонтанды аттырды го, чиркин. Калчылдап, титиреп: -Токтоп турун, токтоп турун,- деп жалдырап жиберди. Кроватка жаткырып койдум. Сандары титиреп, опколоп кыйла жатып калды. Бардык тарап суу болуп кеткен. А мен болсо, сийдире сиккениме маашырлана опкулоп, сылагылап жатып калдым.
— Сиздики туштубу?
— Жок.
— Анда тушуруп алын, — деп котун мен жакка туздой берди. Жамбаштап жаткан жерден эле карандашты жылдырып чапылдатып баштадым. Колу мн менин жамбашымдан кармап алып, акыштап баштады. Чачын колума ороп кармап алып кагып атам, денесинин сулуулугуна суктана. Жеткени калганымда: — Ичине тушуро беринчи, — деп буралып мени соргулап жалбарып калды, кынкыстап.
Ичине аттырып салдым. Озу да оргазмга жетти белем, тилимди жутуп алчудай соруп, чиренип катып калды. Кыйла турду да, бошошуп жатып калды….
— Мынчалык кылышканды каяктан уйронгонсуз? — обушуп жытташып жатып калганда сурайт го.
— Акылы жогум, аны бироо уйротчу беле. Бул жон гана адамдын темпераменти и фантазиясынан эле коз каранды го.
— Жанагынтип сийдире салганынызда, омурумдо татып корбогон рахатты алып жатам. Бирок, бардык жерди булгайт экенбиз, — деп уялынкы тартып боорума кирип кетти….
Окуя жазуу бөлүмү. ❤️Ушул кнопканы бас !
