Салам админ, Жеңенин бир саны кайниники демекчи, окуя бир жеңе экөөбүз жөнүндө. Айылда бекерчиликтен кол бошобойт. Ары басасың, бери басасың, асманды карайсың, ошентип эле жүрө бересиң. Эртең менен кечинде котогум казык, ташагым таш болуп жанды кыйнайт. Көздү жумуп үйлөнүп салайын десең үйдөгүлөр бүт жайлоодо. Кыскасы бир өңчөй жашоо.
Айылдын үстү жагында бир жеңе жашайт. Өзү мектепте мугалим. Мугалим болгону үчүнбү, жашы 40ка жакындап калса да өзүнө жакшы карап, таза кийинип, боёнуп жүрөт. Айылды билсеңер керек, көр оокат өзү эле тренежерка болуп, келиндердин попасын качать этип берет. Тиги жеңенин да фигурасы өзүнө жарашыктуу, төшү керилип кофтаны тиреп, жамбашы кадимкидей чыгып, басканда артынан андысаң оңго-солго бийлеп, тимеле колду кычыштырып кармагың келтирет. Бели кичине ичке келип, сандары кайра жоон болуп, кыскасы ам көрбөгөн мени акылдан алып коёр эле.
Бирок бүт фантазиялар фантазия бойдон кыялымда эле калчу. А кыялымда мугалим “эжейди” эмне кылып гана сикпедим эх. Анын үстүнө жеңе жөнүндө ар түрдүү аңыз кеп жүрөр эле, бирок чын же калп экенин билбегенден кийин мадырабаштардын ойлоп тапканы деп койчубуз.Ошентип жай келип, мектеп каникулга тарап, мен да шаардан айылга келип, жашоо өз нугунда улана берди. Бир күнү жеңенин күйөөсүн жолдон жолуктуруп учурашып калдым. Күрөгүн такымга кысып, аты менен сугатка кетип баратыптыр. Аа деп мен өз жолум кете бердим.
Кечинде балдар чогулуп, көчө таптаганы чыктык. Айылдын аркы четине чыктык, берки четине чыктык, бирөө көтөрүп кетчүдөй кайтарып жүрдүк. Саат 3кө жакындап калганда тарай баштадык. Балдар менен коштошуп мен да үйгө жөнөдүм. Келатып жеңенин үй жагында бир ат байланып турганын көрдүм. Күйөөсү келген го деп ойлоп, жакын барганда чоочун ат экенин байкадым. Кызык боло түштү. Акырын дубал жагына барып, секирип түштүм. Светтер өчүк. Үйдүн берки капталына өткөндө наркы баштагы терезенин түбүнөн шоола көрүндү. Жылып жөнөдүм. Жакындай бергенде “ахх” деген үн угулду.
Бабочки в животе деп коёт беле, ичим шуу дей түштү. Негизи терезени кара чүмбөт менен жакшылап эле жааптыр, бирок не болуп жылчык ачылып калганын билбейм, ошол жылчыктан ичти аңдый баштадым. Менин каармандарым физик агай менен жеңем прям обзорго туура келип сигишип атышат. Жеңемди толук көрө албадым, себеби ал агайдын астына жатып бериптир, экөөнүн башы нары жакта, жамбашы мен жакта. Жеңем эки бутун эки жакка керип берген экен, тиги агай үстүндө шалпылдатып атат. Агайдын котогу жеңенин амына кирип чыгып атканы даана көрүнүп турду.
Жеңем байкуш болушунча карманып, кээде гана чыдабай “ах” “ох” деп ийип жатты, калган учурда чолп чолп деген үн чыгып атты. Бир убакта агай токтоп, экөө бирде деп сүйлөшүп калышты. Ээ кокуй, 3 мүнөттө эле бүтүп салдыбы деп ойлодум. Анан тиги агай котогун амдан сууруп чыгып ошол бойдон эле артка жата кетти, а жеңем бери туруп келип, агайдын үстүнө чыкты да, колу менен котогун амына туштап, акырын киргизип отура баштады, өзү да көзүн жумуп, “ммммххх” деп онтоп жиберди. Жеңемдин болгон прелестин ошондо көрдүм. Денеси аппак, экини төрөсө да эмчеги формасын көп жоготпоптур. Амынын кырылган жүнү кайра кичине өсүп, карарып келатыптыр. Сандары жоон, былкылдап жумшак.
Жеңем акырындан темпти көбөйтүп, өйдө ылдый секирип ат чаба баштады. Жеңем секирген сайын артынан эки эмчек кошо секирип, тим эле керемет көрүнүш. Бирок бул позада опыт бир аз жок окшойт, 2 мүнөттө эле чарчай түштү, иштей албай калды. Экөө кайра бирдеме деп сүйлөшүп, жеңем турду да бурчтагы столду кармап, эки бутун ачып талтайып, белин ийип берди. Тиги артынан барып, котогун амына туштап туруп тыгып жиберди. Жеңем катуу “ааах” деп онтоп алды. Физик агай болгон физикасын колдонуп, токтобостон чалпылдатып сигип баштады. Бирок тилекке каршы бул көпкө созулбай, жеңемдин үмүтүн таш каап, тигиниси 1 мүнөткө жетпей бир маалда бир эки жолу катуу итерип, бүтүп салды.
Сыртынан мындай көрүнгөнү менен, бул экөөнүн мынча извращенец экенин билбептирмин. Акырын телефонду алып чыгып, камераны ачып жылчыктан жылаңач жеңемди 3-4 жолу сүрөткө тартканда жетишип калдым. Телди чөнтөккө салып кайра шыкааласам агай презервативин чечип, котогун бумага менен аарчып, экөө тең кийине баштаптыр. Жеңем болду жатам дедиби, жылаңач денесине эле халатын кийип алды. Экөө кобурап бирдеме сүйлөшүп, анан сырткы эшикти көздөй жөнөштү. Ушунун баары 10 минутка жетпеген убакытта болду.
Эшик акырын ачылып, биринчи жеңем чыкты да, эки жакты карады. Мен бери жакта жашынып турам. Эч ким жок экенине көзү жеткен соң колун жаңсап, дароо эле физигибиз чыгып, акырын барып атын чечти да минип алып бастырып кетти. Жеңем нары туалетке кеткен эле, кайра келе жатыптыр. Не болсоң ошол бол дедим да вотсаптан тарткан сүрөтүмдү жиберип койдум. Бери басып келатып халатынын чөнтөгүнөн телефонун алып чыгып, ачып карап эле тык токтоп калды. Дароо башын көтөрүп, элеңдей издей баштады.
мен биердемин жеңе — дедим.
Сен эмне мени аңдып жүрөсүңбү? Уялбайсыңбы акмак.
Сиздин кылганыныздын жанында менин аңдыганым эч нерсе эмес го.…
Жеңем бозоро түштү.
каалаганың кылып берейин, только күйөөмө айтпачы, аны билесиң го күндө ичет. А мен аялмын, мен да жанмын го. Суранайын кичине бала, деп ийди.
Акырын жеңе, бирөө угат! Каалаганымды үйгө киргенден кийин кылып бербейсизби, деп мен да кычыдым.
Жеңем не дээрин билбей туруп калды да: — шүмшүк десе, деп үйдү карай басты. Артынан мен жөнөдүм.
Уландысы болот
Окуя жазуу бөлүмү. ❤️Ушул кнопканы бас !
